به نقل از «مهر»

آیا چارلزسوم پایان نظام پادشاهی در انگلیس را رقم خواهد زد؟

تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۲۷۱۱۴

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جامعه انگلیس در ادوار مختلف همواره با رویارویی دو طیف موافق و مخالف تداوم نظام سلطنتی دراین کشور مواجه بوده، اما مرگ ملکه الیزابت به عنوان پایان یک دوره تاریخی، سوالات و ابهامات در مورد آینده نهاد سلطنت در این کشور را تقویت کرده است.

اما و اگرهای نهاد سلطنت در انگلیس

الیزابت دوم ۹۶ ساله، قدیمی‌ترین مقام سلطنتی در جهان را داشت که به مدت ۷۰ سال بر این کشور و قلمروهای دیگر سلطنت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چارلز هنگامی که ۳ ساله بود عنوان ولیعهدی را گرفت.

«تام ناگورسکی» تحلیلگر و فعال رسانه‌ای در گزارشی در این زمینه نوشت: الیزابت دوم درانگلیس محبوبیت داشت اما خاندان سلطنتی این طور نیست.

گاردین در سرمقاله‌ای که پس از مرگ الیزابت دوم منتشر شد، درمورد آینده مبهم خاندان سلطنتی در انگلیس نوشت: او زمانی متولد شد که بریتانیا بر یک امپراتوری جهانی با جمعیتی حدود ۶۰۰ میلیون نفر حکومت می کرد، اما زمانی درگذشت که بریتانیا یک کشور متوسط اروپای شمالی و با آینده نامشخصی است.

این رسانه انگلیسی افزود: اکنون دو سوال برای بریتانیا مطرح است:۱- با اقتصاد چه کنیم؟ ۲- با سلطنت چه باید کرد؟

بسیاری از مردم انگلیس نهاد پادشاهی را در این کشور جایگاهی تشریفاتی می دانند که حفظ آن به شکل کنونی برای آن‌ها، به ویژه در شرایط نابسامان و پرچالش اقتصادی کنونی بسیار پرهزینه است.

حتی کسانی که در زمره طرفداران تداوم نظام سلطنت در انگلیس شناخته می شوند، اذعان دارند که آینده نزدیک برای بریتانیا مبهم به نظر می‌رسد. در این زمینه ستون نویس فایننشال تایمز نوشت: ما دروغ نمی گوییم. بریتانیا وضعیت بدی داشته است.

چالش از درون

نکته حائز اهمیت این است که جایگاه چارلز در انگلیس متزلزل است زیرا عملکرد و اقدامات وی در خلال سال‌های گذشته سبب شده تا گزارش‌های مختلفی در مورد رسوایی اخلاقی و مالی از وی منتشر شود.

بسیاری می‌گویند نام چارلز با دایانا و سرنوشت نافرجام وی گروه خورده است. این دو پس از یک دهه زندگی در یک پروسه پرحاشیه ازیکدیگرجدا درحالی شدند که دایانا در مورد خیانت وی به رسانه‌ها گفته بود که همسرش چارلز، در دوران زندگی مشترکشان، با «کاملیا پارکر» ارتباط داشته است.

درعین حال حادثه مشکوک تصادف رانندگی و کشته شدن دایانا در سال ۱۹۹۷ هم دوباره رسوایی اخلاقی چارلز را بر سرزبان‌ها انداخت و حتی برخی رسانه‌ها از گمانه‌زنی‌ها و احتمالات دست داشتن خانواده سلطنتی در مرگ وی گزارش دادند.

رسوایی‌های مالی چارلز نیز از دیگر چالش‌های وی در دوران سلطنت خواهد بود.

سال گذشته پس از انتشار گزارش‌هایی در مورد تلاش «دیمتری لئوس» یک بانکدار روسی برای اهدای نیم میلیون پوند به موسسات خیریه تحت حمایت چارلز ، اسم وی در یک رسوایی مالی مطرح شد.

طبق گزارش‌های منتشره چارلز همچنین یک میلیون پوند از برادر بن لادن رهبر کشته شده گروه تروریستی القاعده و هدایایی از یکی از کشورهای عربی دریافت کرده است. روزنامه «ساندی تایمز» نیز در گزارشی نوشت چارلز در دوران ولیعهدی از« شیخ حمد بن جاسم آل ثانی» نخست‌وزیر سابق قطر، ۳میلیون یورو پول نقد در دیدارهای خصوصی در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ دریافت کرده است.

این روزنامه در آستانه به تخت نشستن چارلز در انگلیس مدعی شد البته این مبالغ در حساب موسسه خیریه بنیاد چارلز واریز شده و عمل خلافی صورت نگرفته است.

Sally Bedell Smith نویسنده آمریکایی در نشریه نیویورکر با اشاره به برخی از این موارد، دراین زمینه نوشت: برای هر کسی که برای بقای خانواده سلطنتی سرمایه گذاری می کند، شاهزاده چارلز یک چالش است.چارلز از ایده آل فاصله زیادی دارد.

بی اعتمادی به چارلز در نظرسنجی‌های داخلی انگلیس نیز انعکاس یافته است. طبق گزارش‌های رسانه‌ای، در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۶، تنها یک چهارم پاسخ دهندگان گفتند که دوست دارند چارلز جانشین ملکه شود و اعتماد آن ها به ویلیام فرزندش بیشتر از خود وی بود.

در نظرسنجی دیگری در اواخر سال ۲۰۲۱ برگزار شد سه نفر از هر پنج پاسخ دهنده گفتند که احساس می کنند نهاد سلطنت در انگلیس باید حفظ شود. اما این موضوع قبل از مرگ الیزابت دوم بود و آیا آن ها در زمان پادشاه چارلز سوم نیز همین احساس را خواهند داشت؟

نشریه تایم هم بدون اشاره به فساد اخلاقی و مالی چارلز در گزارشی با اشاره به اینکه چارلز سوم پیرترین پادشاه انگلیس خواهد بود، نوشت: الیزابت دوم هنگامی که در ۲۵ سالگی بر تخت سلطنت نشست، یک عمر فرصت داشت تا خود را اثبات کند اما چارلز با ۷۳ سال، مسن‌ترین پادشاهی است که در تاریخ بریتانیا به تاج و تخت نشسته است و احتمالا از این مزیت برخوردار نخواهد بود.

طبق این گزارش، چارلز پیش از این در مسائل مختلف اجتماعی و سیاسی نظرات شخصی خود را پیگیری می کرده اما اکنون برای اینکه سلطنت همچنان به عنوان منبع وحدت ملی در این کشور تلقی شود، پادشاه جدید باید نظرات خود را کنترل کند و بتواند وظایف تشریفاتی اش را بدون وابستگی به احزاب سیاسی انجام دهد.

پایگاه تحلیلی theconversation هم با اشاره به این موضوع گزارش داد: این نگرانی ها بر اساس چندین واقعه در طول سال ها مطرح است. به عنوان شاهزاده ولز، چارلز در مورد مسائل سیاسی صریح صحبت می کرد و مشخص شد که در مورد مسائل مربوط به منافع شخصی خود با وزیران لابی می کرد. اخیراً، نگرانی‌هایی هم در مورد کمک نقدی نخست وزیر سابق قطر به خیریه های شاهزاده مطرح شده است.

طبق این گزارش «برای بقای نظام انگلیس، پادشاه باید یک شخصیت غیرقابل بحث باشد و از نظر سیاسی بی طرف بماند. تاریخ به ما می گوید که چه اتفاقی می افتد زمانی که یک پادشاه سعی می کند قدرت خودسرانه بیش از حد را در اختیار بگیرد.»

شاید به دلایل مذکور است که این روزها این سوال که آیا چارلز آخرین پادشاه انگلیس خواهد بود، در رسانه‌ها مطرح شده است.

در مجموع، الیزابت دوم پس از هفت دهه فراز و نشیب سیاسی جای خود را به پسرش دادو چارلز علاوه بر ۵۰۰ میلیون دلار دارایی مادر، اقتصاد پر چالش این کشور را نیز به ارث برده و اقدامات و کارکردهایش در عرصه داخلی و خارجی، قضاوت آشکار افکار عمومی را در داخل و خارج از مرزهای بریتانیا در مورد آینده نهاد سلطنت در این کشور به دنبال خواهد داشت.

کد خبر 5589904

منبع: مهر

کلیدواژه: چارلز سوم انگلیس روسیه اوکراین ایالات متحده امریکا رژیم صهیونیستی عراق فلسطین جنگ اوکراین ولادیمیر پوتین ارمنستان جمهوری آذربایجان ایران انگلیس اتحادیه اروپا ملکه الیزابت نهاد سلطنت الیزابت دوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۲۷۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه‌ای عظیم که هنوز پیدا نشده است

گنج داریوش سوم هخامنشی که قرار بود برای جمع‌آوری لشکری انبوه توسط او صرف شود، یکی از بزرگترین گنج‌های گمشده ایران محسوب می‌شود.

به گزارش گجت نیوز، اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟

اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.

تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سال‌ها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.

داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟

داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.

داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.

با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.

بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.

در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.

در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.

از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.

ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟

بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.

دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.

با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.

گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.

به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.

لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.